Bundan 14 ay önce bir Nisan akşamı dost sohbeti sırasında ortaya çıkan bir girişimcilik öyküsünden bahsetmek istiyorum sizlere. Mevcut sağlık durumumdan ötürü hayatı hobiler bütünü olarak sürdüren ben, çeşitli sosyal sorumluluk projeleri ve gönüllü organizasyonlar vasıtasıyla pek çoklarına yardımcı olarak aslında kendime yardımcı olabileceğimi keşfettiğim için bu yaşıma kadar bir çok kurum ve kişiye şartlarım izin verdiği ölçüde katkıda bulunmaya gayret ettim. İnsanlara yardımcı olurken de bunu asla karşılık bekleyerek yahut maddi bir kazanım sağlayarak yapmadım. Dostlarımın zor zamanlarında ve özel günlerinde yanlarında olmaya gayret göstererek içimden geldiği ve kendimi iyi hissettirdiği için severek ve isteyerek destek verdim.
Geçtiğimiz yıl yine iki dosta yardımcı olma niyeti ile başlayan bir macera EnginDükkan. Sosyo-ekonomik şartların zorlaştığı, tüketim çılgınlığının hız kesmeden sürdüğü, e-ticaretin yıldızının yükselmekte olduğu bir süreçte üretici ve satıcıların mallarını kaliteli hizmet politikası ile son tüketiciye ulaştırma gayesi ile ve arkadaşlarımın da yardımıyla bir e-ticaret sitesi kurduk.
Hem ekonomi çarklarının dönmesine, üreticilerin ürünlerini daha kolay satabilmesine, hem de çevremizdeki insanların kaliteli ürünlere uygun fiyata erişebilmesi adına büyük bir hevesle kalkıştığımız bu iş hem pek çok yeni şey öğrenmeme, hem güzel duygular tatmama hem de bazı hayal kırıklıklarına vesile oldu.
Geride kalan bir yıl içerisinde Edirne’den Kars’a, Diyarbakır’dan Zonguldak’a pek çok şehrimize bir çok ürün gönderdik. Yalnız ne hikmettir ki en çok destek görmeyi beklediğim memleketim Balıkesir’den benim isteğimle yakın bir arkadaşımdan gelen sipariş haricinde bir tek sipariş bile almadık. Oysa bu işe girerken insanın çocuğu gibi görüp sahiplendiği böyle bir projede insan önce yakınlarından ilgi görmeyi bekliyor. Bırakın bir hayırlı olsun siparişini, her gün onca zaman harcadığımız sosyal mecrada tanıtıma destek amaçlı küçük bir paylaşım bile insanı mutlu etmeye yetiyorken dükkanımızı açalı bir yılı aşkın zaman geçmişken ofise bir bardak çayımı içmeye bile gelmeyen, sadece işleri düştüğünde arayan ne de çok ‘arkadaşım’ varmış meğer benim.
Çevrede oldukça sosyal olarak addedilen bir kişi olan ben, biraz da bu vefasızlıklar yüzünden ister istemez oluşan kırgınlık hissinden ötürü geride bıraktığımız seneyi biraz daha kendi kabuğuma çekilip ev-dükkan arasında geçirme ihtiyacı hissettim. Ofisimizin bahçesinden kitaplarımla daha da yakınlaşarak insanlardan uzaklaşmak daha çok keyif verir oldu.
Ürün bağlantılarının kurumundan ürünlerin fotoğraflanmasına, sosyal medya hesaplarının yönetiminden siparişlerin hazırlanıp müşterilere ulaştırılmasına kadar tüm işleri tek başıma yapmak tatlı yorgunluklar yaşatsa da; alınan olumlu geri bildirimler ve hayatını hobiler büyünü olarak sürdüren bir insanın EnginDükkan vesilesi ile daha iyi hissetmesinin yanında esamesi okunmayacak kadar anlamsızlaşıyor bu yorgunluklar.
Sağlık şartlarım ve piyasa koşulları yüzünden EnginDükkan’ın işletme ömrünü kestirebilmek güç olsa da diğer hobilerim gibi büyük bir keyifle uğraş verdiğim bu işin bana katmış oldukları ve öğrettikleri için minnet duymaktayım.
Ayrıca bu girişimin ortaya çıkmasını sağlayan Ahmet İlter Kaymaz ve Tanyel Bilici’ye, desteklerinden ötürü başta Başak Yarar Köroğlu ve Süleyman Küme olmak üzere, aileme, Gençkaya ailesine, Leyla ve Çağlayan Bilici’ye, Melis Tozduman’a, Ahmet Davut Çetinkaya’ya, Atilla Sabri Bütün’e, Yağmur Özbakan’a, Onur Hazır’a, Özhan Çırakoğlu’na, Çağdaş Yaykın’a teşekkürlerimi borç bilirim.
Umarım bir ilkbahar akşamı karar alıp çıktığımız bu yolculuk daha pek çok güzel duyguyu tatmaya vesile olur.
Sağlıcakla kalın…
Engin Enginer